Hads

Het project bevindt zich aan de Adriaan Brouwersstraat en Korte Zeevaartstraat  centraal op het Eilandje. De omgeving kenmerkt zich door een zeer diverse bebouwing, zowel qua bouwstijlen (oud & nieuw, interessant & betekenisloos), bouwvolumes (hoog & laag, dik & dun), uitdrukkingsvormen (vrolijk & droef, boeiend & saai), als qua bestemmingen (wonen, werken, ontspannen, cultuur,…). Het hotel is gelegen aan het Bonapartedok in Antwerpen-Noord. Dit dok, begin 19e-eeuw geïnitieerd door Napoleon Bonaparte als dok voor oorlogsschepen, heeft in de loop der jaren verscheidene veranderingen ondergaan. Ooit begonnen als dok voor oorlogsschepen, later voor handelsactiviteiten, is er de afgelopen decennia gepoogd deze verloederde restanten opnieuw leven in te blazen met nieuwe activiteiten. Een nieuw tijdperk dient zich aan voor dit erfgoed-gebied. De oorlogs- en handelsschepen hebben plaatsgemaakt voor plezierjachten, handelshuizen zijn omgebouwd tot archief, restaurants en cafés , of partieels gesloopt om dienst te doen als museum. De oude haven heeft, met in de verte de rookpluimen van de nieuwe havenactiviteiten, plaatsgemaakt ‘Leisure’-industrie. De Antwerpse Dokken worden momenteel geconsumeerd en dit is te zien.

Het reusachtige Museum Aan de Stroom heeft met haar getrapte rode gevel een dominante plek tussen het Willemdok en het Bonapartedok, op de plek waar vroeger het Oosterhuis heeft gestaan. De restanten van de havenactiviteiten zijn, tussen de latere toevoegingen, nog goed zichtbaar. Het meest kenmerkende is hierin wel het Felixpakhuis. Echter, wanneer we de ritmische gevel afgaan in oostelijke richting maken zorgvuldig gedetailleerde pakhuisgevels plaats voor gebouwen die de huidige economische tendens weerspiegelen. Tussen de gebouwen die herinneren aan oudere tijden, staan nu appartementsgebouwen, met in de plint horecagelegenheden. In een ander soort architectuur 

die  afwijkt van de typische haven-architectuur.

Op de Sint-Aldegondiskaai, waar vroeger ‘de kleine beer’ nog licht afstak op de vervallen gevels, is de bezette gevel eervol herstelt en staat het kleine gebouw statig te midden van de grote gebouwen eromheen. 

Het nieuwe hotel is de verbindende schakel tussen de bestaande panden en is opgebouwd uit een stapeling van “zichten”. Dit wordt gematerialiseerd door prefab elementen in wit gepolijst beton die op elkaar gestapeld worden als grote bouwstenen. De kaders vormen intieme terrasjes. De ruimte ertussen wordt opgevuld met traditioneel baksteenmetselwerk, die als het ware de het verleden en de toekomst aan elkaar weeft. De kroon van het gebouw is massief vormgegeven en herbergt op een onzichtbare wijze de technische installaties. Het buitenschijnwerk en balustrades zijn in metaal met bronskleurige tint. Door het gebruik van traditionele bouwtechnieken (raamkaders, baksteenmetselwerk, gevellijsten) en de helder witte kleur ontstaat er een eenheid in verscheidenheid die zich inschrijft in de historische context. De ziel en de geschiedenis van de plek wordt vertaald in een hedendaagse vormgeving. Door de knipogen naar de lokale bouwtraditie, de overeenkomstige materialisatie wortelt het gebouw in de plek. De gelijkvloerse verdieping is “levendig” ingevuld met lobby en horeca, en brengt hierdoor terug verbinding met de straat.